Chłoniak Hodgkina może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej dotyka osoby młode lub po 55 roku życia. Przez ostatnie lata dopracowano terapię tej choroby, dzięki czemu ponad 80% chorych ma szansę na całkowite wyleczenie. Chłoniak Hodgkina pozostaje jednak groźny, zwłaszcza ze względu na początkowe niejednoznaczne objawy.

Ten nowotwór nazywany był kiedyś ziarnicą złośliwą. Obecnie używa się terminu chłoniak Hodgkina, nawiązując do brytyjskiego medyka, Thomasa Hodgkina, który jako pierwszy wyróżnił chorobę, obserwując u pacjentów wspólny objaw powiększenia węzłów chłonnych. Aktualnie nie znamy przyczyn nowotworu. Na jego rozwój może mieć wpływ obniżona odporność organizmu lub zakażenie niektórymi wirusami (np. HIV). Pierwszym alarmującym sygnałem powinny być powiększone węzły chłonne, najczęściej na szyi lub pod pachami. Inni pacjenci skarżą się także na:

  • nagłą utratę wagi
  • intensywne poty nocne
  • gorączkę
  • kaszel
  • krwioplucie
  • świąd skóry
  • złe samopoczucie po spożyciu alkoholu
  • ogólne osłabienie.

Skąd wiadomo, że choruję na chłoniaka Hodgkina?

Na początku lekarz rodzinny podczas badania zauważa powiększone węzły chłonne pacjenta. Gdy podejrzewa chłoniaka Hodgkina, kieruje chorego na kolejne badania: biopsję węzła chłonnego lub innej tkanki zmienionej nowotworowo. W tym wypadku nie wystarcza biopsja cienkoigłowa, lekarz musi pobrać cały węzeł lub fragment podejrzanej tkanki. Następnie w pracowni histopatologicznej określa się, czy w wypadku danego pacjenta można mówić o nowotworze. By ocenić zaawansowanie choroby, lekarz może zlecić dodatkowe badania:

  • morfologię krwi – może pojawić się podwyższona liczba białych krwinek
  • kreatyninę – ocena funkcji nerek
  • bilirubinę – ocena funkcji wątroby.

Zdajemy sobie sprawę, że pierwsze wizyty u lekarzy mogą być stresujące. Dla własnego komfortu lepiej odpowiednio wcześniej się przygotować. Na pierwszą wizytę u lekarza hematologa warto ze sobą zabrać:

  • karty informacyjne ze szpitali wraz ze wszystkimi zaświadczeniami lekarskimi
  • informacje od lekarza rodzinnego
  • spis leków wraz z ich dawkami
  • aktualne informacje o wadze i wzroście.

Bardzo pomocne lekarzowi są wyniki badania PET-CT. Metoda ta łączy w sobie tomografię komputerową z badaniem czynnościowym. Pacjentowi zostaje wstrzyknięta minimalna dawka glukozy, którą pochłaniają komórki nowotworowe. Dzięki temu lekarz jest w stanie zlokalizować nowotwór oraz określić stopień jego zaawansowania. Na podstawie wyników podejmuje się kolejne decyzje terapeutyczne.

Jak leczy się chłoniaka Hodgkina?

Główną metodą leczenia tego nowotworu jest chemioterapia, która pozwala na całkowite pozbycie się komórek nowotworowych. Lekarz może także skierować na pacjenta na radioterapię. Jeśli choroba jest mniej zaawansowana, leczenie odbywa się ambulatoryjnie: w Oddziale Leczenia Dziennego. Leki podawane są wtedy dożylnie, najczęściej co dwa tygodnie. W postaciach bardziej zaawansowanych pacjentom młodszym i w dobrej kondycji proponuje się hospitalizację, polegającą na kilkudniowych pobytach w szpitalu. Lekarz na bieżąco sprawdza wyniki pacjenta, kierując go na jak najefektywniejszą terapię. Dlatego warto mówić personelowi medycznemu na bieżąco o swoich dolegliwościach.

Boję się chemioterapii

Związki chemiczne używane podczas chemioterapii niszczą komórki nowotworowe, ale atakują także te zdrowe. Dlatego tak dużo słyszy się o skutkach ubocznych chemioterapii. Warto jednak pamiętać, że każdy pacjent reaguje inaczej, a dzięki aktualnym lekom przeciwbólowym można maksymalnie zminimalizować nieprzyjemne dolegliwości. Najczęstsze objawy występujące przy chemioterapii to:

  • nudności
  • utrata apetytu
  • osłabienie
  • większa podatność na infekcje.

Na czas chemioterapii warto zrezygnować z przyjmowania ziół oraz suplementów diety, które mogą zakłócić działanie związków chemicznych.

Czy choroba powróci?

Jeśli po chemioterapii chłoniak Hodgkina powraca, wtedy lekarz decyduje się najczęściej na zastosowanie bardziej intensywnej chemioterapii. Kolejnym krokiem jest już przeszczepienie komórek macierzystych szpiku kostnego. Najczęściej wykonuje się autotransplantację, pobierając komórki z organizmu chorego. Rzadko lekarze decydują się na alotransplantację szpiku, czyli przeszczepienie szpiku od innego dawcy.

Warto pamiętać, że chłoniak Hodgkina jest nowotworem krwi całkowicie wyleczalnym. Nawet pacjenci z zaawansowaną chorobą z przerzutami mają szansę na wyleczenie. Po zakończonym leczeniu trzeba będzie częściej odwiedzać lekarza w celu kontroli stanu zdrowia, ale wyleczony chłoniak Hodgkina pozwala na powrót do codziennego, normalnego życia, nienaznaczonego chorobą.

C-ANPROM/PL/OG/0027; 01.2023