Odpowiednie dawki, wyznaczone godziny brania leków, uciążliwe skutki uboczne – o leczeniu immunosupresyjnym zapewne słyszał każdy z nas. Jakie jednak informacje są kluczowe dla organizmu? W jakim celu stosuje się takie leczenie? Czy w jego trakcie możesz się gorzej poczuć? Poniżej znajdziesz zestaw podstawowych zasad, których musisz przestrzegać w trakcie leczenia immunosupresyjnego. Zobaczysz, że dzięki nim codzienne rytuały staną się o wiele prostsze.
Leki immunosupresyjne stosuje się najczęściej w dwóch przypadkach:
- w leczeniu chorób autoimmunologicznych (np. reumatoidalnego zapalenia stawów)
- w transplantologii.
Głównym celem leczenia jest obniżenie odporności chorego. Jeśli dochodzi do przeszczepienia narządu, organizm biorcy może traktować nowy narząd jako obcy i uruchomić układ odpornościowy w celu pozbycia się nieznanej tkanki. W efekcie może dojść do odrzucenia narządu. Przyjmowanie leków immunosupresyjnych po przeszczepieniu szpiku pozwala stłumić aktywność układu immunologicznego. Dawniej w podobnym celu używano promieniowania rentgenowskiego.
O czym trzeba pamiętać w leczeniu immunosupresyjnym?
Często po przeszczepieniu szpiku lekarz decyduje się podawać choremu leki immunosupresyjne z różnych grup. Dobór leku uzależniony jest jednak przede wszystkim od przeszczepianego narządu oraz występowania chorób towarzyszących. Bezwzględnie musisz stosować leki według ścisłych wskazań lekarza. Istnieje także szansa, że raz na określony czas będziesz musiał wykonać badania kontrolne, a w tym sprawdzać stężenie cyklosporyny oraz takrolimusa. Pamiętaj, że w dniu takiego badania, leki należy przyjąć dopiero po pobraniu krwi.
Poznaj pozostałe zasady leczenia immunosupresyjnego:
- Przyjmuj leki regularnie, w tych samych dniach, o tych samych godzinach
- Nigdy nie zmieniaj dawki i nie przestawaj przyjmować leku samodzielnie, bez konsultacji z lekarzem
- Jeśli omyłkowo przyjęta zostanie większa dawka leku lub pominięta więcej niż jedna dawka – dotyczy to zwłaszcza leków immunosupresyjnych i sterydów – należy skontaktować się z lekarzem
- W przypadku jednorazowego nieprzyjęcia leku, należy jak najszybciej go przyjąć, nie przekraczając swojej dziennej dawki
- Nigdy nie należy podawać swoich leków innym pacjentom
- Nie przyjmuj leków po upływie daty ważności znajdującej się na opakowaniu
- O objawach ubocznych poinformuj niezwłocznie lekarza
- Nie stosuj ogólnodostępnych leków bez porozumienia z lekarzem zwłaszcza: aspiryny, ibuprofenu i innych niesterydowych leków przeciwzapalnych
- Przechowuj leki w suchym, chłodnym, ciemnym i niedostępnym dla dzieci miejscu
- Przed kolejną wizytą sprawdź ilość posiadanych leków, jeśli zachodzi
potrzeba – poproś o receptę na leki - Upewnij się, że wiesz jak stosować zalecone leki – zawsze możesz poprosić o ponowne wytłumaczenie sposobu zażywania lub sprawdzenie w karcie informacyjnej
Jakie są skutki uboczne w leczeniu immunosupresyjnym?
Po przeszczepieniu szpiku chory przyjmuje leki immunosupresyjne w dużych dawkach, przez co staje się bezpośrednio narażony na skutki uboczne. Organizm jest wtedy osłabiony i zwiększa się ryzyko infekcji. Często dochodzi do zakażeń bakteryjnych lub wirusowych. O wiele rzadziej występuje większa predyspozycja do rozwoju nowotworów. W wyniku długotrwałego leczenia immunosupresyjnego może także wystąpić:
- półpasiec
- nadciśnienie
- hiperglikemia
- owrzodzenie żołądka
- uszkodzenia wątroby i nerek
- nawrót opryszczki.
Codzienne funkcjonowanie po przeszczepieniu szpiku
Bardzo dużo przeszczepień wykonywanych w Polsce to przeszczepienia autologiczne, w których komórki pobierane są od samego chorego. Jak dbać o swój organizm po przeszczepieniu szpiku? Obserwacja jest niezwykle ważna zwłaszcza przez pierwsze tygodnie. Lekarz dobierze odpowiednie leczenie immunosupresyjne, jednak należy pamiętać, by zgłaszać personelowi medycznemu wszelkie dolegliwości, zwłaszcza:
- duszności
- uczucie gniecenia w klatce piersiowej
- kołatanie serca
- drapanie w gardle
- nudności lub wymioty
- swędzenie skóry
- uczucie chłodu lub gorąca.
Leczenie immunosupresyjne jest szansą na drugie życie. Ciągła współpraca z lekarzem prowadzącym ułatwi ci proces rekonwalescencji, a twój organizm nabierze potrzebnej mu energii.
C-ANPROM/PL/ADC/0014 ; 03.2023
